O szkole

Motto szkoły:
„Troska o dziecko jest pierwszym
i podstawowym sprawdzianem
stosunku człowieka do człowieka”
Jan Paweł II

W procesie wychowawczym szkoła pragnie pochylić się nad tym, co w człowieku „jest najgłębiej ludzkie: poszukiwanie prawdy, nienasycona potrzeba dobra, głód wolności, tęsknota za pięknem, głos sumienia” (Redemptor hominis 18 ). Ten twórczy niepokój określa obszar działań wychowawczych. Wychowanie rozumiane jest , więc najpierw, jako spotkanie z uczniem- osobą i tym wszystkim, co ją stanowi (talent, słabości, doświadczenia, zranienia, sukcesy, porażki, pragnienia i tajemnice) a następnie, jako towarzyszenie młodemu człowiekowi w jego spotkaniu. ze światem, z drugim człowiekiem, z samym sobą.Takie towarzyszenie spełnia swoja wychowawczą rolę nie dzięki temu, co wychowawca wie, ale kim jest. Wychowywanie staje się w ten sposób dawaniem siebie uczniowi. Najpełniejszy wymiar tak rozumianego wychowania, odnajdujemy na gruncie wiary, w życiu Kościoła, który jest miejscem nieustannego i najpełniejszego udzielania się odkupieńczej miłości Boga. Tylko w Bogu człowiek może odnaleźć swoją właściwą wartość i godność, swoją głębię i spełnienie. W wychowaniu objawia się w ten sposób jeszcze jeden wymiar: świadectwo wiary, dzielenie się swoim doświadczeniem Boga.

Tak rozumiane wychowanie zakłada integralny rozwój zarówno ucznia jak i nauczyciela i dotyczy wszystkich wymiarów człowieczeństwa – wymiaru fizycznego, społecznego, kulturowego, w tym intelektualnego, moralnego i duchowego. Program wychowawczy opiera się, więc na wartościach  uniwersalnych uwzględniając szczególną rolę nauki Kościoła Katolickiego i Ewangelii.